Voor Team Brunel navigator Andrew Cape was het de negende keer dat hij om Kaap Hoorn voer. Schipper Bouwe Bekking heeft nu acht rondingen op zijn naam staan. Er waren ook debutanten aan boord. Zowel Gerd-Jan Poortman, Louis Balcaen en onboard reporter Stefan Coppers mochten voor het eerst om de kale rots varen. Een euforisch, maar bovenal emotioneel moment.
“Het ronden van de Kaap was een uniek en emotioneel moment,” zegt Louis Balcaen vanuit zijn ouderlijk huis. Net zoals de meeste andere zeilers is de Belgische zeiler naar huis gevlogen om bij zijn familie te zijn en bij te komen van de loodzware etappe door de Zuidelijke Oceaan. Je bent blij omdat je na twee weken bikkelen op de ijskoude Zuidelijke Oceaan eindelijk weer land ziet. En je bent opgelucht omdat je de gevaarlijkste oceaan ter wereld overwonnen hebt. Je voelt je ook nietig en bent blij voor jezelf, maar zeker ook voor je teamgenoten.”Voor Louis Balcaen symboliseert Kaap Hoorn het einde van de wereld. “Als je om de Hoorn bent gevaren, heb je officieel rond de wereld gezeild. Je bent ontzettend ver weg van de bewoonde wereld en er zijn daar zoveel schepen vergaan. Tegelijk hebben vele bekende expedities en ettelijke zeilende vrachtschepen in vaak stormachtige omstandigheden de Kaap gerond. Dit alles maakt Kaap Hoorn tot een magische plek.”
Ook voor Gerd-Jan Poortman was het ronden van de Kaap een emotioneel moment. Wegens een gebroken rug en een kapotte boot moest hij tijdens twee eerdere Volvo Ocean Race-edities de etappe door de Zuidelijke Oceaan aan zich voorbij laten gaan. “Het is natuurlijk maar een kale rots, maar het ronden betekent zo veel voor mij als zeiler,” zegt Gerd-Jan Poortman met een grote glimlach op zijn gezicht. “Ik heb het drie keer geprobeerd en nu is het eindelijk gelukt. Dat neemt niemand mij meer af. Ik vind dat elke oceaanzeiler minimaal één keer de Kaap moet ronden.”
“Enkele mijlen voor de ronding heb ik een tijdje achter het roer gestaan,” vervolgt Gerd-Jan Poortman. “De zon scheen uitbundig, de wind waaide met 20 knopen uit het westen, er stonden gigantische golven, we hadden drie voorzeilen gehesen en je kon de Kaap ook nog eens goed zien liggen. Het kon haast niet beter.”
Onboard reporter Stefan Coppers was net te laat om de officiële ronding met eigen ogen te zien. “Ik moest voor de Volvo Ocean Race-organisatie een live interview voorbereiden,” zegt Stefan Coppers. “Ach, ik was maar een paar minuten te laat en kon de Kaap perfect zien liggen. Natuurlijk ben ik trots op het feit dat ik om Kaap Hoorn gevaren ben, maar voor jongens als Gerd-Jan en Louis is het allemaal net even wat specialer. Zij dromen al jaren van deze beruchte rots. We hebben met z’n drieën twee kleine sigaren gerookt en een paar slokken rum gedronken. ”
De boomlange Nederlander wilde de ronding niet zomaar voorbij laten gaan en had daarom in Auckland al aangegeven een bijzonder idee te hebben voor de traditionele Kaap Hoorn foto. “Ik had beloofd dat ik poedelnaakt met enkel het traditionele Kaap Hoorn-bordje voor mijn edele delen op de foto zou gaan. Man, ik heb het nog nooit zo koud gehad,” vertelt Coppers gierend van het lachen. “Het zeilen op de Zuidelijke Oceaan viel overigens best mee. Begrijp me niet verkeerd: we hebben extreem slecht weer meegemaakt, maar ik had verwacht dat de omstandigheden nog zwaarder zouden zijn. Ik zou het zo weer doen.”
