Marit Bouwmeester wint goud in de Laser Radial klasse. Evi Van Acker strandt, ondanks een ultiem offensief, op een vierde plaats en mist de medailles.
De zogenaamd ongenaakbare en berekende Bouwmeester heeft niet van haar meest verdienstelijke race gevaren. Zij focuste volledig op het afhouden van Anne-Marie Rindom, haar directe concurrente, maar door de Deense te controleren verloor zij de Ierse Annalise Murphy uit het oog. Die nestelde zich in het kopgroepje van zes dat zij aan zij door de finish ging en wist met een vijfde plaats het zilver af te snoepen van Rindom, die niet de houdgreep van Bouwmeester kon ontkomen.
Evi Van Acker valt met de vierde plaats net naast de medailles maar krijg wel eremetaal voor inzet en opoffering. Nadat ze eerder door ziekt op een 10de plaats was beland, vocht ze zich de twee laatste wedstrijddagen terug tot een vierde plaats. Met 9 punten achterstand om het podium te halen was het zaak om voldoende deelneemsters tussen haar en de nummer twee en drie te krijgen.
Maar een strafrondje, luttele seconden na de start, besliste er anders over. Een zeer licht toegekende penalty, zo lijkt het van een jury die blijkbaar minder alert was op de andere deelneemsters. Dat legde van bij de start een hypotheek op de medaillekansen van Evi. Zij was op achtervolgen aangewen en koos steevast voor afwijkende banen wat haar net voor de laatste boei toch nog in een gunstige positie bracht. Maar dan bleef het laatste zuchtje wind uit, waardoor ze in toppositie de laatste boei zou kunnen ronden. Ze werd teruggewezen naar de 6de plaats wat ook haar positie aan de finish was. De Ierse Annalise Murphy werd vijfde net voor Evi en, het zilver was daardoor voor Ierland.
Even later eindigde Marit Bouwmeester net voor Anne-Marie Rindom en zo wist zij haar gouden medaille veilig te stellen. Mocht De Ierse in de gesloten groep die de top zes vormde de leiding genomen hebben, was Bouwmeester haar toppositie alsnog kwijt gespeeld. Had bijvoorbeeld Rindom in de derde race geen DSQ opgelopen dan was haar slechtste resultaat, 22ste in de voorlaatste race, weggevallen en had ze Bouwmeester het nakijken gegeven.
Maar ja, met ‘wat als’ kom je geen stap verder. Op de medal race na heeft Bouwmeester een perfect parcours gevaren, als meest regelmatige top 10 zeilster van het deelnemersveld. De Laser Radial klasse heeft dan ook een verdiende winnares, die echter niet zo ongenaakbaar was als door de Nederlandse pers werd voorgesteld. Bij de uitstel van de wedstrijd gisteren klonk het laconiek dat Bouwmeester nog en dagje moest wachten om haar gouden medaille op te halen. Dat is dan toch gelukt.
49er
Yannick Lefevbre en Tom Pelsmaecker in de 49er klasse moesten zich tevreden stellen met een 17de plaats overall op 20 deelnemers en misten zo de medaille race, voorbehouden aan de top 10. In de loop van de 12 races wisten zij toch tot vijf maal toe een top 10 plaats te veroveren. Wanneer dit team doorgaat op dit elan is dat veelbelovend over 4 jaar.
Laser Standard
Wannes Van Laer werd eveneens 17de op 46 deelnemers. Hij kon eenmaal uitblinken toen hij de negende race won. De Australiër Tom Burton won goud in een nek-aan-nek race met de Kroaat Tonci Stipanovic, slechts 2 puntjes verschil waren er tussen goud en zilver.
Met lege handen?
Daarmee zitten de Olympische Spelen voor onze zeilers er op. Duidelijk is dat de ander Murphy, deze van de wetten, zijn zegje heeft gehad. Evi Van Acker en haar coach Will van Bladel waren de eersten om de vervuiling van het water in de baai van Rio te minimaliseren, kan het toeval zijn dat juist Evi zo ongeveer het enige slachtoffer werd van een of andere bacterie die haar krachten aantastte?
Wannes Van Laer had een top 10 plaats in het vooruitzicht gesteld, daar is hij lang niet aan toe gekomen. Wel schuift hij tal van plaatsen vooruit in vergelijking met de vorige Olympische Spelen in Londen waar hij 32ste werd. Vraag is of hij over vier jaar een zelfde progressie weet te maken. Dat zou mooi zijn, want dan komt hij in aanmerking voor het podium.
Yannick en Tom hebben het zelf gestelde doel bereikt, ervaring hebben ze alvast opgedaan. Met 125 punten waren ze niet zo ver verwijderd van een top 10 plaats waar 108 punten voor nodig waren. De ‘moeilijkste’ klasse van alle zeildisciplines zal de komende vier jaar heel wat doorzettingsvermogen vragen van dit team willen zij in Tokio meespelen om het podium.
Komen onze zeilers met lege handen naar huis? Zonder medailles in elk geval, maar rijk aan ervaring zegt het cliché. De uitdaging wordt om deze ervaring te benutten.
