[huge_it_slider id=”11″]
Pagina 4: We maken de cirkel rond en de praktische informatie
De volgende dag varen we opnieuw noordwaarts. De wind is iets rustiger, ongeveer twintig knopen, en ook iets ruimer op onze koers, zodat we de oversteek constant aan acht, met pieken tot negen, knopen kunnen varen. Met temperaturen van 25 graden op volle zee is dit zeilen op zijn best. De helikopter van de Franse kustwacht komt ons halverwege begroeten. Alhoewel de piloot vriendelijk zwaait, is dit geen hoffelijkheidsbezoekje. Blijkbaar zijn deze wateren nog steeds zeer gegeerd bij drugshandelaars.
Er rest ons nog twee dagen om Martinique wat beter te verkennen. Ook hier weer blijkt de raad van Francky goud waard. In het zuiden van het eiland liggen enkel bloedmooie stranden, die niet in de zeilgidsen vermeld staan.
Anse Couleuvre bijvoorbeeld, een totaal ongerept strand aan de voet van een wild tropisch regenwoud. Op de achtergrond liggen de bergen die uitmonden in de Mont Pelée, de vulkaan die de zuidkant van Martinique beheerst.
Een half uurtje in het water en gegarandeerd duikt er een schildpad onder ons op. Het zijn magische momenten.
De deining is er iets te wild om er ook ’s nachts voor anker te blijven liggen, zodat we gaan ankeren in Saint-Pierre. Een gezapige, authentieke Martinicaanse stad waar het zalig toeven is op een terrasje om op straat de mix van Franse en Antilliaanse cultuur te aanschouwen.
Over Saint-Pierre hangt nog altijd de donkere schaduw van 1902, toen een uitbarsting van de vulkaan de hele stad van de kaart blies. Van de 30.000 inwoners waren er slechts twee overlevenden. Eén daarvan was de gevangene Louis-Auguste Cyparis, die gered werd door de dikke muren van de cel waarin hij opgesloten zat. De baai van Saint-Pierre ligt nog bezaaid met wrakken van schepen die in de uitbarsting tenonder gingen, wat het nu een paradijs voor duikers maakt.
De cirkel rond
De laatste dag maken we de cirkel rond, en gaan we opnieuw ankeren in de baai van Anse Noire. Een half uurtje in het water en gegarandeerd duikt er een schildpad onder ons op. Het zijn magische momenten.
Bij een laatste met rum overgoten tropische zonsondergang maken we de balans van deze reis op. We zijn vooral blij dat we niet, zoals de meeste charters, halsoverkop naar de zuidelijke eilanden vertrokken zijn zonder de tijd te nemen om Martinique zelf te verkennen.
Dit is echt de ideale introductie tot de Caraïben. En als we hier terugkomen om de rest van de eilanden te verkennen, wat ons heel waarschijnlijk lijkt, zal het nooit zonder een tussenstap in deze baai zijn. Om een onderwatergroet te komen brengen aan onze vrienden schildpadden.
Praktisch:
-Wij huurden met Dream Yacht Charter, dat een grote en betrouwbare basis heeft in Martinique.
Te boeken via Dynamer, Defacqzstraat 74, 1060 Brussel,
Tel: 02/544.01.00, info@dynamer.be, www.dynamer.be
-Martinique is goed bereikbaar met betaalbare vluchten vanuit Parijs. Wij vlogen met Air Caraïbes voor 470 euro, transfer met de tgv vanuit Brussel-Zuid inclusief.
-Prijzen in Martinique zijn vergelijkbaar met die in Frankrijk. Je betaalt er in euro. De eilanden ten zuiden van Martinique hebben de Caraïbische dollar als munt. Je kan makkelijk ter plekke geld uit de muur halen.
-Wie vertrekt uit Martinique richting de andere eilanden, moet uitchecken bij de douane. Dat kan via een computer, die je vindt in de meeste havens. Ook bij terugkeer moet dat gebeuren. In de andere eilanden moet je je telkens gaan melden met je paspoorten in de haven van aankomst of vertrek.
