Het eiland Bermuda gaf zijn naam aan de Bermudashorts, kortweg ‘bermuda’ genoemd. En ja hoor, de lokale bevolking draagt ze, met deze eigenaardigheid dat de bermuda gecombineerd wordt met kousen tot onder de knie. Dat is even wennen.
Maaar wat heb je op Bermuda te zoeken? Ben je misschien wat kwijtgespeeld in de beruchte Bermuda driehoek?
Er moet een goede reden zijn om naar Bermuda te vliegen. Van Brussel naar Londen Heathrow, daar de file gevoelige oversteek naar Londen Gatwick maken en dan eindelijk instappen voor een vlucht van een kleine 8 uur naar Bermuda .
De reden? De Great Sound, de baai waarrond Bermuda zich vleit, is het toneel van de 35ste America’s Cup, de oudste en zowat de meest prestigieuze zeilwedstrijd ter wereld.
Daarnaast is het eiland een verborgen paradijs waar azuurblauw water de fijnste roze getinte zandstranden streelt.
Voor Bermuda was de organisatie van de 35ste editie van de America’s Cup een uitgelezen gelegenheid om alle troeven van de eilandengroep in de kijker te zetten.
Bermuda is een overzees gebiedsdeel onder soevereiniteit van het Verenigd Koninkrijk in de Noord Atlantische Oceaan, gelegen langs de oostkust van de Verenigde Staten (2 uur vliegen van New York, 8 uur vliegen van Londen) en gevormd door 181 eilanden, samen goed voor ruim 50 km² en met iets meer dan 60.000 inwoners.
Op de eilanden tref je totaal geen fabrieken aan, alleen kerken voor zowat elke godsdienstige gezindheid. En restanten van verdedigingstorens, want de eilandengroep kent een bewogen verleden. Het Nationaal Museum van Bermuda vertelt er heel wat verhalen over. Het is gevestigd in Bermuda’s grootste fort, de ‘Keep’ aan de Royal Navy Dockyard met op de top van de heuvel het Commissioner’s House dat een prachtig zicht over de baai biedt. Het museum wordt omsloten door de vestingmuren waar ook de kazematten intact zijn gebleven en het herbergt een tiental thematische expo’s en collecties, onder meer een overzicht van de artefacts die uit scheepswrakken uit de 15de en 16de eeuw zijn opgedoken.
Alle daken wit
Alles wat rijdt, vaart of vliegt wordt ingevoerd, idem dito voor voedsel en drank. Een schaars goed is zoet water. Alle dagen zijn wit geschilderd en voorzien in het filteren en opvangen van het regenwater. En de huizen zelf hebben allemaal prachtige, eigenzinnige kleuren. Met een beetje geluk regent het tijdens het regenseizoen een paar dagen per maand. Wanneer de regenputten droog staan zijn de inwoners verplicht water aan te kopen bij de enige waterproducent op het eiland die dit water uit een diepe schacht oppompt.
De bevolking is charmant, goedlachs en heel communicatief. Zeer geïnteresseerd in alles wat er in en om hun eilanden gebeurt. Cricket en voetbal zijn naast golf de favoriete sporten. Maar nu was er dus de America’s Cup, de zeilwedstrijd waar iedereen graag zijn mening over kwijt wou.
De kustlijn van Bermuda is een lappendeken van fijne zandstranden. Het water is kristalhelder en door de speling van het licht kleurt het azuurblauw en krijgt tal van nuances wanneer het rustig kabbelt op het fijne zandstrand. Dat heeft een unieke zachtroze schijn. Die kleur wordt gevormd door kleine gebroken roze zeeschelpjes die zich mengen met het witte zand. Dat geheel is zo zacht dat het voelt als fluweel aan de voeten.
Het water is kristalhelder en door de speling van het licht kleurt het azuurblauw en krijgt tal van nuances wanneer het rustig kabbelt op het fijne zandstrand. Dat heeft een unieke zachtroze schijn.
Het mooiste strand van Bermuda? Horse Shoe Bay staat met stip op nummer één volgens USA Today. Maar dan moet je wel houden van drukte en zonnebadende lijven in rijtjes van vijf. Een paar kilometer verder tref je zo goed als verlaten stranden aan waar de onderwater populaties omheen de rotsformaties uitnodigen om te duiken of te snorkelen. Horse Shoe Bay heeft wel een natuurlijk gevormd ploeterbadje voor kleine kinderen en snoep- en ijsjeskramen waar diezelfde kinderen dan lustig kunnen om zeuren.
Snelheidslimiet 35 km/h
Er zijn geen spoorwegen of snelwegen op Bermuda, de snelheid is gelimiteerd tot 35 km per uur over het hele eiland. Maar we hebben zelden een auto gezien die zich aan deze maximumsnelheid hield. De invoering van flitspalen of traject controle zou een gigantische inkomstenbron aan snelheidsboetes kunnen betekenen. En het land is al zo rijk, Bermuda heeft een van de hoogste inkomens per persoon ter wereld. De prijzen zijn er dan ook navenant. Maar daar hoor je de mensen niet over klagen, het loon ligt in lijn met de levensstandaard.
Landrover BAR, een van de smaakmakers van de America’s Cup, had een aantal SUV’s ingevoerd op het eiland. Daar hadden ze een speciale toelating voor nodig want de lokale overheid oordeelde dat deze auto’s te groot en te krachtig waren voor hun wegennet. Wanneer de zeilwedstrijd er op zit moeten deze auto’s terug op transport en het eiland verlaten.
En verder heeft het eiland een aantal kleine, charmante stadjes. Onze voorkeur gaat uit naar Saint Georges, dat lijkt op een Brits kustplaatsje met smalle straatjes en antiekwinkeltjes, pubs en theehuisjes. Gezelliger dan de drukke hoofdstad Hamilton waar het zakenleven geconcentreerd is. Bermuda’s economie is gebaseerd op offshore verzekerings- en herverzekeringsmaatschappijen, naast het toerisme natuurlijk. Misschien verdwijnt er in de Bermuda-driehoek nog wat anders dan boten en vliegtuigen.
Watersport neemt uiteraard een prominente plaats in, water- of jetski, zeevissen (de marlijn laat zich vlotjes bovenhalen, aldus de ervaring van onze gids) en bootverhuur.
Tijdens het weekend ankeren tientallen motorbootjes in de vele baaitjes die het eiland rijk is. Vooral waar de strandbars met exotische cocktails de watersporters verleiden. Op Bermuda is niet voor niets het hoofdkantoor van Bacardi gevestigd, maar dat kan ook te maken hebben met het gunstig belastingregime van het eiland.
Bermuda, by the way… het mag nog op onze weg komen.
Reportage: Leo Van Dorsselaer, juni 2017
